Juffrouw Jupiter: Zes!

Ja, ik heb er al veel opmerkingen over gekregen. Alleszins toen ik zwanger was. Ah, da's niet zo goed gepland. Nee, van twee kinderen bevallen aan het begin van de zomervakantie en in het onderwijs staan, de timing kan beter. Maar soit. Ik vond die opmerkingen altijd ongepast, alsof alleen goed geplande kinderen welkom zijn. Ik zie ze alleszins doodgraag, mijn kinderen. Maar inderdaad, de timing... Die blijft ons soms nog parten spelen.

Zo is het einde van het schooljaar sowieso niet de meest relaxte periode. Tussen deliberaties, proclamaties en oudercontacten door moeten er honderd en één dingen tegelijk gedaan worden. Er moet getrakteerd worden, liefst zo origineel mogelijk. Er moeten jufcadeau's gemaakt worden, altijd in drievoud. Er moeten speelgoedwinkels afgezuimd worden, a ja want het kind verjaart... En er moeten een feest gepland en uitgevoerd worden, en dat rekening houdend met ieders agenda behalve de onze.

Ik had me de laatste dag van het schooljaar toch anders voorgesteld. In de aard van het afgelopen jaar overschouwend met een glaasje in de hand en een zapje op de loer. Nee, nu hebben we tot 's avonds laat een schattentocht in elkaar geknutseld die daags nadien letterlijk in het water is gevallen. Had ik die kennis die verjaardagsfeestjes opleukt met circusacts toch maar twee weken eerder tegen het lijf gelopen... Ik had het wel geweten.

Maar we zullen het mettertijd wel leren. Zo hebben we de verjaardagstaart al gedownsized van een - goed geprobeerde maar volgende keer beter - rolmarsepeintoestandending tot een gekocht exemplaar uit, jawel de supermarkt. Eerst wilde ik de taart nog officieel bij de bakker bestellen. Maar waarom veel geld uitgeven aan een dure taart als je je zoon even goed een plezier kan doen met die spidermancake waar hij elke week om zeurt.

En content dat hij was! Het was alvast een mooie dag...